Οι κάτοικοι του χωριού είναι αμιγώς ποντιακής καταγωγής
Από τον δυτικό πόντο.
Οι πρόγονοι μας ελληνορθόδοξοι τουρκόφωνοι ζούσαν στις περιοχές της Αμάσειας όπως Βεζίρκιοπρου, Λαντίκ, Τσορούμ, Γάβζα.
Στη δεκαετία 1912-1922 θα ζήσουν τα δεινά της εξορίας και τους μαζικούς θανάτους από τις εκτοπίσεις στην ενδοχώρα μέχρι να καταφέρουν να έρθουν στην Ελλάδα.
Μετά από μετακινήσεις προσωρινές θα καταλήξουν στο Σπουργίτη, χωριό που κατοικούνταν προ βαλκανικών πολέμων από τούρκους με το όνομα Σέρτσελι
Είκοσι χρόνια μετά και στη διετία 1943-1945 ο πληθυσμός θα βιώσει λόγω της άρνησης του στο ΕΑΜ την σκληρότητα τον πόνο και τις καταστροφές ενός εμφύλιου πολέμου.
Μετά τον επαναπατρισμό το 1949 και για δυο δεκαετίες ένα μεγάλο μέρος του χωριού θα ξενιτευτεί για μια καλύτερη τύχη.
Σήμερα από τους 310 κατοίκους της απογράφης του 1940
Κατοικούνται 41 κατοικίες με ένα δυο άτομα ανά κατοικία.
